domagać się or żądać

См. также в других словарях:

• domagać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, domagać sięam się, domagać sięa się, domagać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żądać, dopominać się, wymagać czegoś; usilnie zabiegać o coś, wysuwać roszczenia, żądania …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• domagać się — czyjejś głowy «otwarcie żądać ukarania kogoś»: Pańskiej głowy domagała się też opinia publiczna. P. Pytlakowski, Czekając …   Słownik frazeologiczny

• domagać się — ndk I, domagać sięam się, domagać sięasz się, domagać sięają się, domagać sięaj się, domagać sięał się 1. «usilnie dopominać się o coś; żądać, wymagać» Domagać się lepszych zarobków. Domagać się ukarania winnych. 2. «niezbędnie potrzebować czegoś …   Słownik języka polskiego

• żądać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, żądaćam, żądaća, żądaćają, żądaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} domagać się czegoś w sposób kategoryczny; ostro dopominać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żądać zapłaty. Żądać zadośćuczynienia, prawdy, sprawiedliwości.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• żądać — ndk I, żądaćam, żądaćasz, żądaćają, żądaćaj, żądaćał, żądaćany «ostro domagać się czegoś, usilnie dopominać się o coś; wymagać» Żądać bezwzględnego posłuszeństwa. Żądać satysfakcji, sprawiedliwości. Żądał, żeby dokładnie wykonano polecenie.… …   Słownik języka polskiego

• dopominać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopominać sięam się, dopominać sięa się, dopominać sięają się {{/stl 8}}– dopomnieć się {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. dk VIb, dopominać sięnę się, dopominać sięni się, dopominać sięniał się, dopominać sięnieli się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• upominać się – upomnieć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przypominając, prosić o coś, żądać, domagać się czegoś, sygnalizować potrzebę czegoś; dopominać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robotnicy coraz częściej upominali się o zaległą… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… …   Słownik języka polskiego

• zwrot — m IV, D. u, Ms. zwrotocie; lm M. y 1. «zmiana kierunku ruchu; zwrócenie się, obrót, skręt» Szybki, nagły, powolny zwrot. Zwrot do tyłu, ku tyłowi, w bok. Wykonać zwrot samolotem, samochodem, koniem. Zrobić zwrot całym ciałem. Zwrot na nartach, na …   Słownik języka polskiego

• nalegać — ndk I, nalegaćam, nalegaćasz, nalegaćają, nalegaćaj, nalegaćał «natarczywie, uparcie chcieć czegoś od kogoś, zmuszać kogoś do czegoś, wywierać presję; żądać, domagać się, dopominać się» Nalegali, żeby ich odwiedzić. Nalegać na zwaśnionych, aby… …   Słownik języka polskiego

• wołać — ndk I, wołaćam, wołaćasz, wołaćają, wołaćaj, wołaćał, wołaćany 1. «wzywać, przywoływać kogoś, coś; wydawać głos, okrzyk; głośno krzyczeć» Wołać bagażowego, kelnera. Wołać dzieci na obiad. Wołać kogoś do telefonu. Wołać psa. Wołać na kogoś. Wołał… …   Słownik języka polskiego